ЧАКОМАИ ИСТИҚЛОЛ

ИСТИҚЛОЛ

Шеър агар пар мекашад боғи тамошои туро,
Дар хати зар мекашад мазмуни зебои туро.

Эй хушо, бар ҳоли он шоир, ки дил саршори завқ
Сӯи дафтар мекашад оёти пайдои туро.

Баски медонад паёмат чист, рӯи лавҳ тифл
Як кабӯтар мекашад асли таманнои туро.

Дар набарди аждаҳои яъс бо килки умед
Дил музаффар мекашад симурғи фардои туро.

Сол  сӣ шуд, то туро ҳар як парат шаҳпар шавад,
Зӯри шаҳпар мекашад он бурзу болои туро.

Кӯҳро аз сангхолӣ мекунад дар як нафас,
Он, ки дар бар мекашад аз шавқ минои туро.

Дар таги ҳар мисраи мавҷаш наҳанги орзуст,
Шеъри Озар мекашад фарёд дарёи туро.


СУБҲИ ИСТИҚЛОЛ

Эй дамида субҳи Истиқлолро,
Во макун аз дӯши мо ин болро.

Ин саодат, ин муҳаббат, ин баҳор,
Ин нишот, ин бахт, ин иқболро.

Ёд меоранд мардони ватан
Рустаму Исфандёр ё Золро.

Ҷуз Ватан ҳарфе надорам дар лабам,
Ман надорам дӯст қилу қолро.


Дар нигоҳи ошиқонат дидаам
Ваҷдрову шӯррову ҳолро.

З-офтобат бар тулӯи бахти халқ
Ман гирифтам беҳтарин як фолро.

Аз фару аз партават пайдо кунем,
Рӯзгори хубу беамсолро.

Ман ба сӣ соли ту хоҳам аз Худо
Садҳазорон моҳу рӯзу солро.
                                ОЗАР


Добавить комментарий