МАНФИАТИ НОК

   Нок яке аз меваҳои маъмул дар кишварамон аст. Навъҳои нок дар тамоми ҷаҳон зиёданд, аз он ҷумла навъҳои дюшес, мармарӣ, конференсия, асалӣ, шимолӣ ва ғайраҳо. Ҳамаи инҳоро як чиз муттаҳид месозад – таъми хубу болаззат.  Дар зер манфиати асосии нокро меорем, ки  аз он хонандаи закии мо албатта  баҳраманд мегардад:
   Дар таркиби нок маводи нахии  собит мавҷуд аст, ки барои мулоим кардани микрофлораи меъдаю рӯда манфиатбахш аст.
  Дар 1 дона нок 20 фоизи меъёри шабонарўзии маводи нахӣ мавҷуд аст, ки раванди пиршавии организмро суст мекунад, туршшавӣ ва ҳуҷайраҳои саратониро кам мекунад.
Олимони ИМА муайян намуданд, ки  истеъмоли нок инкишофи бемории диабети қанди типи дуюмро  хеле паст менамояд.
   Дар сурати истеъмоли ҳамешагии нок зичии  нахҳои устухон зиёд шуда, рагу пайванди буғумҳо мустаҳкам ва дар онҳо равандҳои хунукзанӣ кам мегарданд.
Тамоми навъҳои нок  бо моддаҳое бой мебошанд, ки дар навбати худ узви биноии инсонро аз бемориҳои чашм ва нурҳои ултрабунафш муҳофизат менамоянд.
   Олимони Корея ошкор намуданд, ки қиёми аз нок ҳосилшуда, яъне туршии протокатеховӣ қобилияти фишороварӣ ба меланогенез,  аниқтараш омоси саратонӣ дорад. Меланома яке аз омосҳои хавфноктарин бо фисади зиёди ҳалокатбор маълум аст ва бар зидди он нок аз манфиат холӣ нест.
Нок одамони  аз меъёр зиёд фарбеҳро хароб карда, бо ин васила саломатии онҳоро ба эътидол меоварад.
    Истеъмоли нок дил ва рагу пайвандҳоро мустаҳкам намуда, холестеринро дар организм кам мекунад.
Нок муқовимати организмро баланд карда, пӯсти баданро аз ожангҳо раҳо месозад ва ҷило мебахшад, ҳамчунин сиҳатшавии одамро пас аз бемориҳои роҳҳои нафаскашӣ ва гузаранда суръат мефизояд.

     Таҳияи С. Зарнигор


Добавить комментарий