МУҶАССАМАИ ИСТИҚЛОЛ

Ин баландӣ рамзи Истиқлоли халқи тоҷик аст,
Тахти бахту минбари иқболи халқи тоҷик аст.
Ин манори сулҳу бурҷи побаҷои ваҳдат аст,
Қалъаи уммеду кохи бегазанди миллат аст.

Дорад осоре зи кӯҳи осмонбӯси диёр,
Ёд орад тарҳи мардони баномуси диёр.
Қиссаҳо дорад зи разми Рустаму Туси диёр,
Хишту ҳар ангораи он аст қомуси диёр.

Ин баландӣ ҳайкали Айнию Турсунзода аст,
Ҳайкали сарбози дар ҳифзи ватан ҷондода аст.
Ин баландӣ нардбон аст, ин баландӣ ҷода аст,
По ба ҳар як зинааш соҳибватан бинҳодааст.

Ин баландӣ роҳи аз поён ба боло рафтан аст,
Зинароҳи орзуи сӯи фардо рафтан аст.
Ин баландӣ ёдгори давраи озодӣ аст,
Чашми кас аз диданаш пур аз нигоҳи шодӣ аст.

Ин баландӣ сарбаландии Куруши сонӣ аст,
Тарҳи меҳанпарвари бемисл дар инсонӣ аст.
Ин нишон аз Пешвои чеҳрааш нуронӣ аст,
Нусхае аз қуллаи шоҳаншаҳи Сомонӣ аст.

Ин баландӣ баҳри аз марказ Ватанро дидан аст,
Кишвари сабзи пур аз боғу чаманро дидан аст.
Мулки номаш дар ҷаҳон ғул-ғулфиканро дидан аст,
Миллати осудаи якҷонутанро дидан аст.

шоири Муҳаммад Ғоиб