ДУХТАРЕ АНДАР МИЁНИ КИШТЗОР...

Ӯ соли 2019 аз рӯи номинатсияи- шоирӣ дар озмуни ҷумҳуриявии “Тоҷикистон ватани азизи ман” ва соли 2020 дар даври ниҳоии озмуни “Фурӯғи субҳи доноӣ китоб аст” дар номинатсияи шоирӣ фаъолона иштирок намуда, сазовори ҷойи сеюм гашт.

Малоҳат дар мактаб аз фанни забон ва адабиёти тоҷик ва алифбои ниёгон дарс мегӯяд. Ин бонуи хушгуфтор аз овони хурдӣ шеър менавишту онро ба таври худ бо оҳанг месуруд. Ба девони ғазалиёти Саъдию Хоҷа Ҳофиз, Камолу Ҳилолӣ ва Лоиқ мароқи зиёд дошта, эҷодиёти онҳоро пайваста мутолиа менамуд. Маҳз ҳамин меҳру муҳаббати шеърдӯстию шеърнависӣ буд, ки  тақдир ин духтараки навҷӯю хушзавқи деҳотиро соли 2007 ба шаҳри Душанбе бурд. Баъд аз хатми риштаи рӯзноманигории Донишгоҳи миллии Тоҷикистон бо рӯзномаҳои сиёсию иҷтимоӣ ва фарҳангию адабӣ муддате ҳамкорӣ намуда, оид ба мавзӯъҳои мубрам мақолаҳои пурмуҳтаво ба нашр мерасонд.

Чакидаҳои ӯ саршор аз тараннуми ватандорӣ аст. Ашъори Малоҳат Толибова бештар ба падару модар, диёру миллат ва зиндагии осоишта, хуррамию сарсабзӣ ва ишқи поки инсонӣ бахшида шудаанд.  Зеро Малоҳат дар доираи илму адаб ба воя расида, падараш ӯро ҳамеша  ба донишомӯзӣ ҳидоят намудааст.

-Зодрӯзи модарам буд, мехостам туҳфаи муносибе барояш омода кунам, зеро ӯ сазовори ҳамагуна ҳадяҳо ва меҳрубониҳост,- мегӯяд Малоҳат. - Қалам ба даст гирифтаму аввалин бор дар васфи модарам эҷод кардам:

Шукуфтанҳои гулро дида,  ёдат мекунам модар,

Малоҳат Толибова дар арафаи озмуни ҷумҳуриявии “Фурӯғи субҳи доноӣ китоб аст” маҷмӯаи шеъру ғазал, рубоию дубайтӣ ва достонҳояшро бо номҳои “Резаашкҳо” ва “Сипоси меҳр” ба нашр расонид, ки фарогири мавзӯъҳои гуногун мебошанд. Ҳоло ӯ дар тараддуди чопи боз як китоби наваш аст, ки ният дорад  номи онро “Фурӯғи  субҳи  доноӣ...” гузорад. 

Вай иброз менамояд, ки озмуни номбурда дар ҳақиқат таконбахши маънавиёти халқ буда, садҳо наврасону ҷавонон ва ҳатто калонсолонро ҳам ба майдони илму адаб овард. Ин аст, ки аз ҳар вақта дида, бештар имрӯз хурду бузург ба китобхонӣ майлу рағбат намуда, бо донишу малака ва бардоштҳои адабии худ ба дигарон низ ғизои маънавӣ бахшида истодаанд.

Ба гуфтаи Малоҳат  баргузор гардидани озмуни ҷумҳуриявии “Фурӯғи субҳи доноӣ китоб аст” як инқилоби бузурги фарҳангӣ буд. - Мо бори дигар ба ҷаҳониён ҳушдор додем, ки ворисони Ҳофизу Саъдӣ, Ибни Синою Фирдавсием. Аз мактаби бузурги онҳо панд гирифтаем, - бо ифтихор таъкид менамояд Малоҳат.

Ин духтараки  хушбаён мегӯяд, ки дар даври ҷамъбастии озмун устодони сухан, шоирону  нависандагон  бахусус аъзои ҳакамон достони “Деҳқондухтар”-и ӯро маъқул дониста, ба мазмуну муҳтавои он баҳои хуб доданд. 

Малоҳат Толибова китобро муқаддас дониста, қадру манзалати онро воло мешуморад. Ӯ дар тавсифи каломи бадеъ аз суханрониҳои  Сарвари муаззами миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ёдовар шуда, таъкид мекунад, ки китоб бо нури донишу маърифат роҳи мардумонро равшан сохта, боиси ҳастиву пойдории миллат, таърих, забон, адабиёт ва фарҳанг гардидааст.

Имрӯз бону Малоҳат дар дабистон ҳамчун  шамъ ба қалби толибилмон нур мебахшад ва онҳоро низ дар масири худ таълиму тарбия дода, бо сад орзую ниятҳои нек мепарварад. 

Малоҳат Толибова аз он меболад, ки эътибори китобу китобхон дар ҷомеа баланд асту ӯ бо килки сабзи худ васфи ободию шукуфоӣ ва тинҷию амонии меҳанро мекунад. Ин бонуи хирад орзуи онро дорад, ки ба бахти ӯву ҳамдиёрон Тоҷикистони азиз доимо тараққӣ кунаду ҷаҳониён боз ҳам ба тамаддуну сулҳофариямон қоил бошанд.