Бойгонӣ

Субҳи ояндасоз

Таърихи башарият ва ҳаводису корномаҳои мондагори қавму миллатҳои гуногуни олам, ки баъди муборизаву ҷонфидоиҳои бемислу монанди фарзандони фарзонаи худ соҳиби давлату сарзамиҳои аҷдодии худ гардидаанд, исботи ин гуфтаҳост, ки дар ҳама давру замон иттиҳоду ҳамбастагӣ, ваҳдату ягонагии мардуми як сарзамин кафили устувориву қудратмадии онҳост. Дастовардҳои бузурги Тоҷикистони соҳибистиқлол, ки дар гузори 31 сол натанҳо рушду обод гардида, имрӯз ҳамчун давлати мутамадин дар ҳалли масоили глобалии сайёра нақши пешоҳангӣ дорад,  аз иродаи сиёсиву роҳнамоиҳои хирадмандонаи Сарвари давлат ва ваҳдату ягонагии мардумонаш  сарчашма мегирад. 
Оғози эҳёи давлатдорӣ ва субҳи муроди мардуми Тоҷикистон ба санаи таърихии 16-уми ноябри соли 1992 рост меояд, ки дар Иҷлосияи XVI-уми  Шурои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон дар Қасри Арбоби шаҳри бостонии Хуҷанд вакилони мардумӣ раиси Шурои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистонро интихоб намуданд. Дар он шабу рӯз, ки садҳо ҳазор ҳамватанони мо ба хориҷи кишвар ғурбат намуда, боқӣ аз хавфи тиру туфанг аз хонаҳои худ берун баромада наметавонистанд, зимоми давлатдориро ҷавонмарди 40 сола бар дӯш гирифт. Сарвари ҷавон бо нахустин Паёмаш “Ман ба шумо сулҳ меорам” ба дилҳо умеду боварӣ бахшид, ки ин миллат бо авфу бахшоиши якдигар ва ҳамдигарфаҳмиву сарҷамъӣ давлати тозаистиқлоли худро ободу барқарор менамояд.
Ҳаминак, дар шебу фарози миллату давлатсозӣ Роҳбари хирадманд бо такя бо иттиҳоду эътимоди халқ сарзамини аҷдодии худро аз парокандагӣ ва мардумро аз ғурбату беватанӣ наҷот бахшид. Тӯли солҳои соҳибистиқлолӣ дар радифи Рӯзи Конститутсия,  санаи  имзои Созишномаи истиқрори сулҳи тоҷикон, Рӯзи забону дигар рӯйдодҳои муҳими таърихӣ, ҳамчунин дар тақвими солшумории мо санаи 16 ноябр ҳамчун Рӯзи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон бо ҳарфҳои заррин дарҷ гардидааст.
 Корномаи таърихсозу тақдирсози Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон далели рӯшани гуфтаҳои болост, ки ин фарзанди фарзонаи миллат дар шабу рӯзе зимоми давлатдориро бар уҳда гирифт, ки миллату сарзамини аҷдодии моро хатари нестӣ таҳдид мекард. Дарвоқеъ, қаҳрамонҳои миллӣ ба вижа, Пешвои милллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон на бо мансабу рутбаҳои ҳарбӣ, балки бо фитрати азалӣ ва хизматҳои бузургу беназирашон дар бунёдгузории давлати навини тоҷикон ва ташаббусҳои таърихии худ дар арсаи олам машҳур гардидаанд.
Биноан, таҷлили Рӯзи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон  ҷанбаҳои муҳими таърихӣ дорад. 16 ноябри соли 1992 дар мамлакат Иҷлосияи 16-уми Шурои Олӣ баргузор гардид, ки маҳз ҳамин  Иҷлосия дар таърихи минбаъдаи Тоҷикистони соҳибистиқлол чандин руйдоди сарнавиштсозро насиб гардонид. Ин рӯзи наҷоти миллати тоҷик ба бунёду барқарорсозиҳои бузург, аз ҷумла, сулҳу ваҳдати миллӣ заминаи устувор гузошт. Баъдан, 16 ноябри соли 1994 Президенти интихобнамудаи халқ муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон савганд ёд кард. Тавре ки сиёстмадорони сатҳи ҷањони иқрор меоянд, раванди минбадаи пойдори Истиқлоли давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон, таҳкими сулњу ваҳдати миллӣ ва оғози марҳилаҳои бонизоми рушду пешрафт ва ташаккули системаи сиёсии давлат ва ба дигар марҳалаҳои рушду инкишоф ворид гардидани Тоҷикистони соҳибистиқлол ба фаъолияти пурсамару фидокориҳои бузургу беҳамтои Пешвои муаззами милллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон пайвастагӣ дорад. 
Бинбар ин, ба хотири арҷгузорӣ хизматҳои бузургу таърихиву таърихсози ин фарзанди фарзонаи миллат аз соли 2016 инҷониб дар кишварамон 16 ноябр ҳамчун Рӯзи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон ҷашн гирифта мешавад. Дар воқеъ, таҷлили Рӯзи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон моҳияти сиёсӣ ва ҳам тарбиявӣ дорад, ки бо ин васила мардум ба хусус, наслҳои ояндасози Тоҷикистон нақши Президенти мамлакатро дар рушду инкишофи давлат  мавриди омўзиш қарор медиҳанд. Зеро, Рӯзи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон як санаи одӣ набуда, балки ҷашни муҳими мардумиест, ки ҷомеаи фарҳангсолори тоҷик ба рамзи тантанаи адолат ва волоияти Қонун ин рӯзро ҳамчун санаи сипосгузорӣ ва маҳбубияти бузурги хеш ба Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти кишвар муҳтарам Эмомалӣ  Раҳмон истиқбол менамоянд.

“Сафо”


Добавить комментарий
Маҷаллаи №6-2019