Маҷаллаи Сафо
Шеъру адаб
Маслиҳати муфид
Номаҳо
Шинохти дӯст
Дар бораи инсонҳо навиштан кори осон менамояд, аммо дар асл муаррифии ҳатто шахсе, ки хуб мешиносӣ, мушкил будааст. Гумон мекунӣ, ки дигарон ҳам дар бораи ӯ маълумоти зиёд доранд. Душворӣ дар он аст, ки аз кадом кору хислат ва комёбиҳояш ҳарф занӣ, камӣ мекунад. Дар ин маврид мо одатан , “ ба муаррифӣ ҳоҷат надорад” мегӯем.
Дар арафаи шастсолагии муҳаққиқи варзида, рафиқу ҳамкорам Давлаталӣ Алимов меҳрномае нигоштан маро ба андеша бурд. Дар бораи кадом самти фаъолияташ нависам? Олим буданаш, устод буданаш, узви шуроҳои диссертатсионӣ будану барои илми таърихи тоҷик саҳм доштанаш ё ба сифати як шахсияти самимиву хоксор буданаш ? Медонам, ки дар бораи ӯ бисёриҳо навиштаанд. Дар донишномаҳои донишгоҳиву маълумотномаҳои энсиклопедӣ, рӯзномаву маҷаллаҳо нигоштаҳои ҳамкасбону шогирдони олим С. Маҳмуд, Муродиён Ҳ. Наимзода Қ., Ш. Азизулло, Р. Худоёрзода, Р. Абдулҳаев, С. Шарипов, М. Ҷалилов, Ф. Наботов ба нашр расидаанд. Сифати устод Алимов чун ситораи пурҷилои илми таърих ва соҳибрутба, муҳаққиқе аз Хатлонзамин, равшанбахши роҳи фардои шогирдон, таърихнигори фарҳехтаи тоҷик барои арҷгузорӣ ба меҳнати илмиву устодии ӯ мувофиқанд.
Ба қавле “олим шудан осону одам шудан не”-ро ба инобат гирифтаму диди хешро аз ин зовия баён кардам. Зеро шахсияти инсон ҳамеша муҳим боқӣ мемонад. Бо Давлаталӣ аз рӯзҳои аввали шиносоӣ бо забони русӣ муошират мекунем. На барои он ки забони адабии тоҷикро хуб намедонем ё бо шева суҳбат кардан намехоҳем. Мутахассисони даврони шуравӣ забони русиро хуб медонанд. Аз рӯйи масъулияти доштааш устод Алимов, ки солҳои зиёд дар комиссариатҳои ҳарбии ноҳияҳои Дӯстӣ, Қубодиён ва шаҳри Душанбе адои вазифаи ҳарбӣ кардааст, донистану муоширати русӣ зарурат буд. Барои хизмати содиқона ба Ватан то рутбаи подполковник расидани Давлаталӣ Алимов гувоҳи он аст, ки дар ҳар вазифае фаъолият дошт, аз сидқи дил ва виҷдон муносибат кардааст.
Шӯхиомез якдигарро “большой друг “ меномем. Воқеан, ҳар навъ будани дӯстон пӯшида нест. Дар забони русӣ дӯстони ҳақиқиро чунин ном мебаранд.
Онҳое, ки ӯро аз наздик мешиносанд, ба неру, талоши иҷрои кор ва меҳнатдӯстиаш қоиланд. Устод намунаи одамони пурэнержӣ, серҳаракат ва қадршиносӣ вақту натиҷаи кор мебошад.
Ҳамчун муҳаққиқ ба пажӯҳиши таърихи Хатлон дар солҳои Ҷанги Бузурги Ватанӣ ва масъалаҳои сохтмони хоҷагии об ва азхудкунии заминҳои навкорами ноҳияҳои ҷануби Тоҷикистон дар асри 20 тасмим гирифтани Д. Алимовро бояд на танҳо чун таҳқиқоти илмии соҳаи таърих қабул намоем. Дар онҳо эҳсоси худшиносӣ ва ҳувияти миллиро дарёфтан мумкин аст, ки аз муҳаббати ӯ ба зодгоҳ, вилояти Хатлон маншаъ гирифтааст.
Таълифи китобҳои илмӣ, монографияҳо, барномаву дастурҳои таълимӣ , маърузаҳо дар конфронсҳо ҷузъи муҳими фаъолияти илмиву методии Д. Алимов аст. Ӯ ба эҷоди маводи журналистӣ низ шавқ дорад. Дар мавзуи ватандориву ҳифзи марзу бум ва тарбияи ҷавонон пайваста маводи журналистӣ менависад. Чун узви Иттифоқи журналистон бо бисёр воситаҳои ахбори оммаи Тоҷикистон ҳамкорӣ дорад.
Д. Алимов устоди раҳнамо аст. Чун устодонаш Х. Абдуназаров, Р. Абдулҳаев барои тарбияи кадрҳои ҷавони илмӣ саҳм мегузорад. Шогирдонаш, номзадҳои илм Ф. Наботов, М. Ҷалилов ва М. Назаров дар раванди таълими фанҳои таърих бо омода кардани мутахассисони оянда қадамҳои устувор мегузоранд.
Давлаталӣ Алимов ҳамчун доктори илмҳои таърих , профессори кафедраи таърихи умумии Донишгоҳи давлатии Бохтар ба номи Носири Хусрав дар шуроҳои диссертатсионии Донишгоҳи давлатии Бохтар, Донишгоҳи миллии Тоҷикистон ва Федератсияи Россия низ фаъолияти густурда дорад. Ҳамчун ихтисосманд барои арзишдиҳӣ ва тасдиқи рисолаҳои илмии муҳаққиқон муносибати ҷиддӣ дорад.
Дар пасманзари ҳамаи ин кору пайкор, фидоӣ будан ба касби омӯзгориву муҳаққиқӣ меҳнати инсони комилу дар зиндагӣ дар такопӯ буда гӯё пинҳон аст. Медонем, ки ҳеҷ дастовард бе заҳмату талош ба даст намеояд. Сабру таҳаммул, шабзиндадорӣ, машварату муҳокимаҳои рисолаву эҷоди мақолаҳои илмиву журналистӣ, барои комёб шудани шогирдон баробари онҳо масъулият доштанро шахсе дар ниҳоди худ дошта метавонад, ки барои амалӣ шудани ормону мақсадҳояш пайваста, бо иродаву боварӣ пеш меравад.
Итминони комил дорам, ки Давлаталӣ Алимов боз солҳои зиёд барои таҳсилоти олӣ ва пажӯҳишҳои соҳаи таърих саҳм мегузорад ва барои равшанӣ андохтан ба паҳлуҳои кашфношудаи таърихи миллати тоҷик тасмим мегирад. Зеро ӯ чун шахсият, зиёӣ ва устоду муҳаққиқ инро вазифаи худ меҳисобад. Подоши ин эҳтиром ва ҷойгоҳи хоса пайдо кардани Д. Алимов хоҳад буд.
Маҳкамзода Дилором Юнус, дотсенти кафедраи рӯзноманигории ДДБ ба номи Носири Хусрав
Добавить комментарий
Ахбор
Ба ҳам бошед, ёрон, дар муҳаббатхонаи ваҳдат 15:08Чеҳраи хандони Тоҷик аз шарори Ваҳдат аст... 15:03ВАҲДАТ 14:59ВАҲДАТИ МИЛЛӢ — НАҶОТИ МИЛЛАТ 14:55ПАЁМИ ТАБРИКИИ РАИСИ ВИЛОЯТИ ХАТЛОН ДАВЛАТАЛӢ САИД БА МУНОСИБАТИ РӮЗИ ВАҲДАТИ МИЛЛӢ 14:35РОНАНДАИ БАҲРӢ 17:38МИЁНИ ВИЛОЯТИ ХАТЛОН ВА ВИЛОЯТИ ЛЕНИНГРАДИ РОССИЯ СОЗИШНОМАИ ҲАМКОРӢ БА ИМЗО РАСИД 17:32С ВИЗИТОМ В ЛЕНИНГРАДСКОЙ ОБЛАСТИ — ДЕЛЕГАЦИЯ ХАТЛОНСКОЙ ОБЛАСТИ РЕСПУБЛИКИ ТАДЖИКИСТАН 17:25
Серхонандаҳо
СУХАНРОНИИ РАИСИ ВИЛОЯТИ ХАТЛОН МУҲАТАРАМ ДАВЛАТАЛӢ САИД ДАР ФОРУМ ВА НАМОИШГОҲИ БАЙНАЛМИЛАЛИИ САЙЁҲӢ “ХАТЛОН-ҚАЛБИ ГАРМИ САЙЁҲӢ”
ШИНОСОИИ РАИСИ ВИЛОЯТ БО ЛОИҲАИ НАВИ БЕМОРХОНАИ КАСАЛИҲОИ ДИЛ ВА МАРКАЗИ ЭНДОКРИНОЛОГИЯИ ВИЛОЯТИ ХАТЛОН ДАР ШАҲРИ БОХТАР
БОХТАР. ОМӮЗГОРОНУ ХОНАНДАГОНИ ФАЪОЛ ҚАДРДОНӢ ГАРДИДАНД
АСРОРИ СИТОРАИ ИНТЕРНЕТ
ОРЗУРО КАНОРУ АМАЛРО ПЕША КУН!
БУНЁДИ ОИЛА МАСЪУЛИЯТ МЕХОҲАД
Хатлон. Беш аз 190 ҳазор нафар кӯдакону наврасон ба истироҳату фароғат фаро гирифта мешаванд
ЁВОН. ТАҚДИМИ ТЕХНИКАҲОИ СОҲАВӢ БА РАЁСАТИ КОММУНАЛӢ
ТАҶДИДИ МАКТАБ, БУНЁДИ ИНШООТИ ВАРЗИШӢ ВА ТАҚВИЯТИ СОХТОРҲОИ ОТАШНИШОНӢ ДАР МАРКАЗИ ТАВАҶҶУҲИ РАИСИ ВИЛОЯТИ ХАТЛОН
ХАТЛОН: ТАҶЛИЛИ РӮЗИ ТАЪСИСЁБИИ ҚӮШУНҲОИ САРҲАДИИ КДАМ ҶУМҲУРИИ ТОҶИКИСТОН