Маҷаллаи Сафо
Чеҳра
Маслиҳати муфид
Номаҳо
Истиқлол ормон не, воқеият аст
Дар моҳи сентябр идҳо пайиҳаманд. Он аз дарси сулҳу Рӯзи дониш оғоз меёбад. Беҳтарин дастовард барои натанҳо ҷомеаи тоҷикон, балки ҳамаи мардуми дунё сулҳу осоиш аст. Аввалин зангӯлаи макотибу коллеҷу донишгоҳҳо ба шинохти таърихи соҳибистиқлолии Тоҷикистон даъват мекунад. Арҷ гузоштан ба ҷоннисориҳои фарзандони ватанпарвару миллатдӯсти тоҷик барои насли наврас ва ҷавонон муҳим мебошад.
Таҷлили Рӯзи Абуабдуллоҳи Рӯдакӣ – асосгузори адабиёти классики тоҷик, ки мақоми забони модариамонро дар аҳди сомониён бо ашъораш шуҳрати ҷаҳонӣ дод, ба сентябр рост меояд.
Ёдбуди ориф ва шоири бузург Мавлоно Ҷалолиддини Балхӣ, ки ғояи ваҳдати одамонро тараннум кардаву бо «Маснавии маънавӣ»-яш ҳазорсолаҳо бо одобу эътиқоди пайравонаш таъсиргузор аст, дар ин моҳ гузаронида мешавад. Ҳамаи ин қадршиносӣ бо ҳувияти миллии тоҷикӣ иртибот дорад. Аммо аз ҳама иди асосӣ барои мо тоҷикон- ҷашни Истиқлол аст. Ин санаи таърихӣ – 9-уми сентябри соли 1991 дар тақдири миллат хотирмону муққадас маҳсуб мешавад. Соҳибихтиёр шудани тоҷикон аз талошу муборизаҳои фарзандони фарҳехтаи асил дар тӯли қарнҳо ба даст омад. Неруҳои озодихоҳу ҳақшинос бо қонунӣ кардани мақоми забони тоҷикӣ, исботи қадимию тамаддунофар будани миллати тоҷик, қувват додани демократияву гуногунандешӣ қадамҳои аввалини истиқлолро гузоштанд. Вале душманони миллат фирефтаи ғояҳои давлати исломӣ гардида, мардумро ба маҳалу мазҳабҳо, ҳизбу ҳаракатҳои ифротӣ ҷудо намуданд. Ҷанги таҳмилии шаҳрвандӣ Тоҷикистони моро харобу валангор, халқро сарсону ғариб кард. Аз шодии истиқлол осоре намонд. Маҳз дар айёми тақдирсоз иҷлосияи16-уми Шурои Олӣ баргузор шуду Эмомалӣ Раҳмон – Сарвари давлати тоҷикон барои қатъи ҷанг, баргардодани гурезаҳо, обод кардани кишвари ҷангзада камари ҳимат баст. Наҷоти миллат ба майдон омад. Аз худгузаштанҳо, муросову мадоро баҳри сулҳу оромӣ ва аз байн нарафтани давлату миллат панҷ соли дигар идома ёфт. Аз санҷиши сангини таърихи Тоҷикистони соҳибистиқлол гузаштан, аз вартаи ноумедиву дилшикастагӣ ба умеду боварии зиндагии осоишта баромадани халқи азиятдида кори саҳл набуд.
Пешвои миллат Эмомалӣ Раҳмон чун роҳбалади боэътимод миллатро сарҷамъ намуд. Ин қаҳрамонӣ барои Ватан, миллати хеш, истиқлоли Тоҷикистони азиз намоди беҳтарини меҳанпарастии наҷиб буд. Имрӯз сулҳи тоҷикон боиси пайрави дигарон аст.
Мардуми Тоҷикистон дар фазои сулҳу амонӣ бо корҳои ободонию бунёдкорӣ банд аст. Ба пешвози иди Истиқлол аз хонаву дари худ сар карда, то корхонаву муассиса, шаҳру вилоят омодагӣ эҳсос мешавад. Иншооти ҷашнӣ ба қабул омодаанд. Тозаву гулкорӣ шудани кӯчаву хиёбонҳо, алвонҷ задани Парчами Тоҷикистон дар ҳама ҷо руҳияи идонаро мефаҳмонад. Эҳсоси ифтихор аз Истиқлолу ваҳдат дар чеҳраи ҳар як пиру барно ҳувайдост. Эҳсоси шукургузорӣ ба ин даврони зиндагӣ ба амалӣ шудани ташаббусу ҳадафҳои нави рушди кишвар ҳидоят мекунад. Имрӯз Тоҷикистон ҳамчун кишвари мустақил дар арсаи байнанмилалӣ мақоми хос дорад. Ташаббусҳои Пешвои миллат Эмомалӣ Раҳмон барои сулҳи сартосарӣ, дипломатияи об шуҳрати тоҷиконро боз ҳам боло бурдааст. Тоҷикистон ҳоло макони баргузории ҳамоишҳо, мусобиқаҳои варзишии ҷаҳонист. Ба саёҳати Ватани биҳишосоямон ҳазорҳо сайёҳон ташриф меоранд.
Самараи Истиқлол буд, ки садҳо лоиҳаҳои сармоягузорӣ амалӣ шуда, ҳамкориҳои байналмилалӣ тавсеа меёбанд. Дар деҳаву ноҳия, шаҳру вилоят ифтитоҳи мактаб, кӯдакистону бунгоҳҳои тиббӣ, корхонаҳои саноатӣ, коху майдончаҳои варзишӣ, биноҳои нави ташкилоту муассисаҳо, хати оби ошомиданӣ аз беҳтар шудани иҷтимоиёти мардум дарак медиҳад. Баланд гардидани сатҳи зиндагии шаҳрвандон аз қадамҳои устувори Тоҷикистон дар самти рушди ҷомеа нишон аст.
- Истиқлолу озодӣ барои ҳар яки мо неъмати бузургтарин, сарвати бебаҳотарин ва дастоварди арзандатарини зиндагӣ мебошад,- тасдиқ мекунанд Пешвои миллат Эмомалӣ Раҳмон. Воқеан, аз шарофати Истиқлол дар ҳаёти миллати тоҷик тағйироти куллӣ ба назар мерасад. Иди Истиқлол натанҳо таҷлили ба мустақилият расидани давлат, балки натиҷаву тасмимҳои нави пешравӣ мебошад. Дарки аҳамияти таърихии он, ҳифзи Истиқлол моро водор менамояд, ки ин Ватанро боз ҳам дӯст дорем, барои ободияш саҳм гузорем, то садсолаҳои дигар пойдору пешрав бимонад.
Д. Маҳкамзода
Добавить комментарий
Ахбор
КӮШОНИЁН. ТАЪМИРИ АСОСИИ БЕШ ЯК КИЛОМЕТР РОҲ 14:10КӮШОНИЁН. ДУ БИНОИ 10 ОШЁНА СОХТА МЕШАВАД 14:01МУЪМИНОБОД. БУНЁДИ 200 ИНШООТ ДАР НАҚША 13:05ҒОЛИБИЯТИ ВАРЗИШГАРИ ХАТЛОНӢ ДАР МУСОБИҚАИ БАЙНАЛМИЛАЛӢ 11:27ХАТЛОН. ВАРЗИШГАРОН БЕШ АЗ 450 МЕДАЛ БА ДАСТ ОВАРДАНД 15:42ИФТИТОҲИ МАҒОЗАИ АРМУҒОН ВА СЕХИ ДУХТИ ЛИБОСҲОИ МИЛЛӢ ДАР КӮШОНИЁН 15:08Манфиат ва зарари шарбати сабзӣ 14:41КОФИРҚАЛЪА- ҲАЛЕВАРД 14:06
Маҷалаи №6-2019
Серхонандаҳо
Булбуле аз гулшани адаб
ИҶОБАТИ ДУОИ ПРЕЗИДЕНТ
ХАТЛОН. ЗИЁДА АЗ 2600 ИНШООТ БУНЁД ШУД
А. Абдусаломзода “ҲУВИЯТИ МИЛЛӢ ВА ТАРБИЯИ ВАТАНДӮСТИИ ҶАВОНОН”-РО БАЛАНД БАРДОРЕМ
ХАТЛОН. ГУСЕЛИ БОТАНТАНАИ НАВАСКАРОН БА АРТИШИ МИЛЛӢ
БУНЁДИ БЕШ АЗ 320 ИНШООТ ДАР ҲАМАДОНӢ
“САЙРИ ГУЛИ ЛОЛА” ДАР ХАТЛОН
ДУОИ РАҲНАМО
САМАРАИ ГРАНТИ РАИСИ ВИЛОЯТ
Дидори ояндабин
